Officieel begon de Tweede Wereldoorlog op 1 september 1939 toen Engeland en Frankrijk de oorlog verklaarden aan Duitsland vanwege de Duitse inval in Polen. Voor ons land begon de oorlog op 10 mei 1940 met de Duitse inval. Lange tijd had Nederland de illusie opnieuw neutraal te kunnen blijven. Deze wens om neutraliteit verlamde min of meer de Nederlandse strategie. Een te sterke voorbereiding op een eventuele aanval werd al snel door Duitsland gezien als een wens om een aanval te beginnen. Tegelijkertijd kon Nederland niet openlijk een bondgenootschap sluiten met landen als Engeland en Frankrijk.

Binnen de grenzen van dat wankele evenwicht zocht de Nederlandse regering zijn mogelijkheden om Nederland te beschermen. Grofweg waren er drie verdedigingslinies:

De Maas-IJssel linie; De Peel-Raamstelling aansluitend op de Grebbelinie en de Hollandse Waterlinie. Daarnaast werden strategische plekken extra bewaakt.

In ons werkgebied betekende dat, dat er al in 1935 – 1936 kazematten in de uiterwaarden van Ravenstein werden gebouwd om de spoorbrug te beschermen (afb. 55.). Deze zogenaamde kanon-mitrailleurkazematten hadden twee verdiepingen. In de onderste verdieping lag de munitie opgeslagen en daarboven stonden de wapens opgesteld. De wapens zelf kwamen overigens pas in 1939 toen de oorlog op uitbreken stond. De wens om neutraal te blijven dwong de overheid om alle militaire activiteiten tot een minimum te beperken.

Wel werden springladingen onder de brug aangebracht om de brug, indien nodig, te laten springen om zo te voorkomen dat de vijand de brug kon gebruiken. Uiteindelijk werd de brug twee keer opgeblazen: een keer door de Nederlanders (mei 1940) en een keer door de Duitsers (september 1944) (afb. 56.).