In Herpen begon in 1864 J.J. Meulemans een graanhandel annex maalderij. De molen aan de Hertogswetering was het centrum van zijn onderneming (zie ook venster 22). Maar hij zag te weinig mogelijkheden om uit te breiden in Herpen. Die mogelijkheden lagen wel enkele kilometers naar het noorden: in Ravenstein, aan de Maas (afb. 44.). In 1886 verhuisde het bedrijf naar het stadje en vestigde zich aan de Maasdijk. De molen kwam in handen van de fam. Van Stekelenburg, die later ook naar Ravenstein verhuisde.

Het ging goed met het bedrijf. De aanvoer van grondstoffen ging steeds meer over de Maas. Sinds de Maaskanalisatie in de jaren dertig was ook dat een vaste factor geworden. De fabriek groeide gestaag. Ook de oorlogsjaren brachten daar nauwelijks verandering in. Na de oorlog, toen Nederland enthousiast aan de wederopbouw begon, zien we dat de landbouw een inhaalslag maakte ten opzichte van Amerika. Er moest een schaalvergroting komen om de concurrentie bij te kunnen houden.

Ook de firma Meulemans plukte zijn economische vruchten. Omstreeks 1950 moest de fabriek opnieuw uitbreiden. Binnen het stadje was echter geen ruimte meer. Even dreigde het bedrijf, en daarmee de nodige werkgelegenheid, te verdwijnen. Uiteindelijk werd de oplossing gevonden door te gaan bouwen in de uiterwaard (afb. 45.). In 1951 was de hal klaar. In 1964 bestond het bedrijf 100 jaar en kreeg het predicaat “koninklijk”.