De gemeente Ravenstein had ook al enkele jaren met zorg gekeken naar de toekomst. Daarbij was niet zozeer het magische jaartal een factor als wel de financiële en bestuurlijke malaise van de gemeente. Met elf kerkdorpen, die elk hun verlanglijstje hadden, en een bevolking van nauwelijks 8 duizend personen, kon Ravenstein niet genoeg kwaliteit betalen voor een adequaat bestuur. Daar kwam bij, dat de burgemeester Van Delft afkomstig uit Zeeland, de voorkeur gaf om niet in Ravenstein te gaan wonen. Achteraf gezien bracht het haar geloofwaardigheid een grote deuk toe. Nadat ook binnen een van de coalitiepartijen een conflict ontstond tussen fractieleider en wethouder was het duidelijk: het bestuur van Ravenstein was toe aan navelstaren.
De reflectie bracht de meerderheid van de gemeenteraad tot een unieke stap: men vroeg om een gemeentelijke herindeling, waarbij Ravenstein zou opgaan in een naburige gemeente.
Nog even werd gekeken naar een aansluiting bij de gemeente Landerd en Grave. Er werd zelfs nagedacht over een verdeling over beide gemeenten. Toch bleek al snel, dat er slechts een haalbare optie was: aansluiting bij de gemeente Oss.
Er kwam een periode van overleg, afspraken en afstemming. Uiteindelijk was de opheffing per 1 januari 2003 een feit.

Nu, anno 2017, kunnen we concluderen, dat de inwoners van de voormalige gemeente Ravenstein er beter van geworden zijn. Er is meer kwaliteit in het bestuur, diverse voorzieningen zijn verbeterd en er is politieke rust. Op de grens van beide voormalige gemeenten, aan de Dorpenweg staat een kunstwerk, dat opgericht is ter herinnering aan de samensmelting van Ravenstein en Oss. Het toont de Os, die de Raaf draagt, al kijken ze nog wel verschillende kanten uit…(afb. 91.).