Het Land van Ravenstein en de Republiek
Afbeelding 20
Min of meer officieel begon de Tachtigjarige Oorlog met de slag bij Heiligerlee in 1568. Deze opstand tegen het Spaanse bestuur van Filips II (zoon van Karel V) leidde tot de stichting van de Republiek der 7 Verenigde Nederlanden in 1588 (afb. 20). In Europa sprak men kortweg van “De Republiek”, omdat het toch nagenoeg de enige staat met de republikeinse staatsvorm was. Dat het daarna nog tot 1648 duurde alvorens de Vrede van Munster getekend werd had vooral te maken met de steeds weer oplaaiende strijd in het grensgebied: het huidige Noord Brabant. Dit gebied werd door beide partijen begeerd en opnieuw was de grens gelegen bij de Maas.
Hoewel het Land van Ravenstein al sinds 1397 in bezit was van het Duitse Kleef en later van Brandenburg en Neuburg, kreeg het toch te maken met de gevolgen van de strijd tussen de Republiek en Spanje. Juist omdat de Maas de zuidgrens van de Republiek was, wilde diezelfde republiek deze grens verdedigen aan de Brabantse kant. Vestingsteden als Heusden; ’s Hertogenbosch; Grave en Ravenstein werden daarvoor “aangewezen”.
In 1624 werd het Land van Ravenstein toegewezen aan de protestantse hertog van Brandenburg (afb. 21.) en de Republiek mocht als tegenprestatie een garnizoen in de stad Ravenstein onderbrengen.
In 1630 kwam het gebied in handen van de katholieke hertog van Neuburg. Het garnizoen werd in 1631 uit de stad teruggetrokken, maar keerde al in 1635 weer terug om er vervolgens te blijven tot de inval van de Fransen in 1672: het Rampjaar. Omdat de soldaten ook naar een kerkdienst moesten kunnen gaan, werd de Hervormde kerk gebouwd (afb. 22.). In 1641 werd deze in gebruik genomen.
Afbeelding 21
Afbeelding 22