In het aprilnummer van 2014 van Tussen Maas & Erfdijk  wordt aandacht besteed aan de schilder Jan Hendrik van Grootvelt,   die van 1843 tot 1852 in Ravenstein heeft gewoond.  In die periode  heeft hij  drie maal Een Avondschool  (of Een school bij avond) geschilderd, het vierde schilderij met deze voorstelling  is niet gedateerd.   Matteus Quik  kan model hebben gestaan, gezien  de leeftijd van de afgebeelde onderwijzer en  het geringe aantal  afgebeelde leerlingen.  Als lid van de gereformeerde kerk  moeten zij elkaar goed gekend hebben.

De gereformeerde lagere school van Ravenstein  heeft bestaan vanaf 1624 tot 1860. Bij de oprichting werd het jaarinkomen van de schoolmeester vastgesteld op ƒ 100.[1]; in 1798  werd dit door de Eerste Kamer van het Vertegenwoordigend Lichaam des Bataafschen volks bepaald op ƒ 200.[2] Door de schoolwet van 1806 ging de school, zonder aanmerkingen van de kerkenraad, over  in een openbare. Onderwijzers werden verplicht klassikaal les te gaan geven, waarbij de oude manier van hoofdelijk onderwijs werd verboden. De onderwijzers moesten bevoegd zijn en de landelijke inspectie hield toezicht  of de nieuwe schoolregels werden nageleefd. Het was de bedoeling dat het onderwijs een algemeen christelijke karakter had.[3] In de praktijk bleef het echter een gereformeerde school.[4] Toen in 1823 schoolmeester-koster  Hendrik Loderus op hoge leeftijd overleed  zou  de schoolopziener de benoeming van   een opvolger niet noodzakelijk hebben gevonden. Zijn school functioneerde immers al  20 jaar niet meer maar het gemeentebestuur besliste anders. [5]   Er werd een advertentie geplaatst in het onderwijsblad “Nieuwe Bijdragen ter bevordering van het Onderwijs en de Opvoeding”.

Mattheus Quik werd, na een vergelijkend examen aangesteld. In 1822 behaalde hij reeds als onderwijzer de derde rang[6] en  in 1826 te Ravenstein  de tweede. [7]   De schoolwet van 1806 maakte namelijk onderscheid in vier rangen, waarbij de vierde de laagste was. De derde rang betekende ook behoorlijke kennis hebben van de Nederlandse taal.  Kandidaten voor de 2e rang werden ook ondervraagt over aardrijkskunde en geschiedenis en moesten tevens het rekenen beter beheersen.[8] [9] Zij studeerde voor de hogere rang door middel van het zelfstandig bestuderen van de examenstof of door onderricht van andere onderwijzers en hoofden van scholen en door deel te nemen aan de bijeenkomsten van het onderwijzersgezelschap in hun district.[10]

Zijn inkomen als schoolmeester bedroeg  ƒ 200 met vrije woning en tuin; het maandgeld van elke leerling bedroeg per maand 15 cent. Daarnaast ontving hij als koster en voorzanger van de gereformeerde gemeente jaarlijks ook nog  ƒ 100. Elke doop en begrafenis leverde bovendien nog  ƒ 1  op. [11] [12]  Al snel was M. Quik vice-voorzitter van het onderwijzers gezelschap Ravenstein, dat een maal per maand bijeenkwam en zich aanvankelijk vooral bezighield met onderricht en praktische oefening maar ook met uitwisseling van ervaringen en het bespreken van nieuwe methodes.[13] De benodigde leerboeken en overige hulpmiddelen, zoals kaarten en aardglobes,  voor de gezelschappen werden bekostigd uit een geringe maandelijkse bijdragen van de deelnemende onderwijzers, aangevuld met een jaarlijkse rijkssubsidie.[14] [15] [16]  In 1828 ontving hij van de schoolopziener een boekengeschenk als verdienstelijk onderwijzer. [17]

Helemaal op zijn plaats voelde hij zich in Ravenstein kennelijk niet, gezien de drie sollicitaties tussen 1830 en 1832 voor een baan in respectievelijk  Ameide en Tienhoven, Ophemert[18]  en Opheusden[19]. Ook die in 1840 voor Veen was zonder succes. [20]   Een rede kan zijn het kleine aantal leerlingen, een gevolg van de geringe omvang van de gereformeerde gemeente.

Eind 1833 overleed de onderwijzer van de katholieke openbare lagere school. Een poging van de schoolopziener hem daar te benoemen, en aldus beide scholen samen te voegen,  mislukte. Men vond dat katholieken, die 95% van de bevolking uitmaakte recht hadden op een eigen school, zoals de protestanten dit ook altijd  hadden. Bovendien was dan de van oudsher bestaande combinatie met het kostersambt niet meer mogelijk. De gereformeerde gemeente telde bovendien slechts 40 leden, terwijl er minimaal 50 moesten zijn om een kerkgemeente te kunnen vormen.[21].

In ditzelfde jaar trouwde Matteus Quik hij in Ravenstein met Frederika von Wrangel uit Wijchen, dochter van Karl Heinrich Friherre von Wrangel auf Lindenberg, kapitein in Statendienst.[22]  Het huwelijk bleef kinderloos.  Zij woonden volgens het bevolkingsregister van 1840 aan De Wal 43, in hetzelfde huis als zijn voorganger,[23] waar tevens de school was gevestigd. [24]  [25]