Hoewel er dus geen stoffelijk overschot was, is er op 31 januari 1938 nog wel een uitvaartdienst voor de ongelukkige veerman gehouden:

Ook op het Indonesische eiland Flores werd het bericht van Hendriks dood met droefheid ontvangen. Zoals ook al uit de tekst van zijn bidprentje blijkt, was Hendrik Gerritzen een vriendelijk en behulpzaam mens. Jarenlang heeft hij de missiezusters in Flores ondersteund. Of misschien moeten we liever zeggen een missiezuster, want het was duidelijk dat Hendriks giften aan de missie daar voortkwamen uit het persoonlijk contact dat hij had gehad met het Ravensteinse meisje, dat rond 1924 als missiezuster Jeroena van de congregatie Dienaressen van de H. Geest (S.Sp.S.) naar Flores vertrokken was. Twee van haar brieven, één aan haar “Weldoener Hendrik” en één aan de familie na het ongeluk, zijn bewaard gebleven.

Ruim anderhalf jaar na de dood van de veerman, op 14 oktober 1939, werd een echte veerpont voor de overvaart van Ravenstein naar Niftrik in gebruik genomen.