Johan Frans en Aloysius van Willigen
Geplaatst op 14 Maart 2014
Van Willigen
Grafsteen in de Sint Luciakerk met Latijnse tekst
In het Ravenstein van de 18e eeuw nam de familie Van Willigen een vooraanstaande positie in. Twee leden van die familie leverden een grote bijdrage aan het kerkelijk en religieus leven van die tijd.
Grafsteen in Luciakerk
De Sint Lucia Kerk op een gravure uit 1741 van Hendrik Spilman.
Vooraan in de Sint Luciakerk in Ravenstein ligt de grafsteen van een voorname inwoner en zijn vrouw uit de 18e eeuw. De Latijnse tekst op de steen in vertaling: Voor de zeer edele en voortreffelijke Heer JOHANNES FRANCISCUS VAN WILLIGEN, in het rechtsgebied van Ravenstein en het Graafschap Megen, advocaat fiscaal, overleden in het jaar des Heren 1767 in de ouderdom van 69 jaren, de 17e December en voor de zeer edele Vrouwe MARIA, ELISABETH v. d. BROECK, overleden in het jaar des Heren 1765, in de ouderdom van 66 jaren, de 8e Mei. Dat Van Willigen op zo’n opvallend plek is begraven heeft hij te danken aan de belangrijke rol die hij speelde bij de bouw van de kerk en de oprichting van een gymnasium in deze stad. Ook los daarvan was hij een belangrijk man uit een >vooraanstaande familie. Zijn vader, ook Johan van Willigen genaamd, was eerst advocaat-fiscaal en daarna vice-drost van Ravenstein Hij nam de taken waar van de drost, de man die het Land van Ravenstein bestuurde in naam van de vorst. Bijzonderheid: hij was drie keer getrouwd en verwekte respectievelijk, 2, 5 en 13 kinderen. Het laatste kind werd geboren toen hij 65 jaar was. Uit zijn tweede huwelijk stamden Johan Frans en diens broer Willem Ignatius, die zich later Aloysius noemde.
Loterij
Johan Frans was tussen 1723 en 1754 advocaat-fiscaal, een man die als openbare aanklager in criminele zaken optrad. In 1729 nam hij het initiatief tot een loterij met als doel geld bijeen te brengen voor de bouw van een nieuwe kerk. Zowel in het Land van Ravenstein als daarbuiten werden de loten verkocht. Met succes, want binnen enkele jaren was er genoeg geld voor de kerk, die in 1735 kon worden ingewijd. De winsten van de loterij kwamen in een fonds
Voormalig woonhuis van Johan Frans van Willigen, later Raadhuis Van Ravenstein.
Johan Frans woonde op de meest prominente plek van Ravenstein, op de hoek van de Marktstraat en de Luciastraat. In 1739 voegde hij drie panden op deze hoek samen tot één groot monumentaal gebouw. Later is dit gebruikt als Raadhuis en die benaming staat nog steeds op het witgepleisterde gebouw.
Aloysius pastoor
Geschrift van Aloysius van Willigen uit 1740.
In het pand naast het Raadhuis staat een replica van de Latijnse school, waar ooit de broer van Johan Frans het hoofd was. Willem Ignatius studeerde theologie in Duitsland, werd in 1720 jezuïet en was vanaf 1731 professor aan het Jezuïetencollege in Düsseldorf. In 1739 werd hij pastoor in Ravenstein en bleef dat tot 1772. Tussendoor leidde hij (als prefect) de Latijnse school van 1752 tot 1754. Hij was een toegewijd jezuïet zoals blijkt uit een geschrift van hem dat in 1740 in Ravenstein is gedrukt: Devotie tot den H. Aloysius Gonzaga. Deze Aloysius was een vooraanstaande Jezuïet uit Italië, in 1726 heilig verklaard en uitgeroepen tot patroon van de studenten. Willem Ignatius nam zijn naam aan. En de Latijnse school werd College Aloysianum genoemd.
Bronnen:
BHIC, Loterijfonds Ravenstein, 1741-1989
Sint Lucia Ravenstein 250 jaar, Ravenstein, 1985
R. van Dijk (red.), Het klooster Soeterbeeck te Deursen, 1732-1982, Nijmegen, 2000.
A. van Hoogstraten, Aanteekeningen op het Land van Ravenstein…, Uden, 2008
Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek, dl. 4. Leiden, 1918 S. Zeischka,
Burgerij op de buiten. De familie van Willigen en het West-Limburgse platteland, 2012 genealogieonline